Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Τι άλλο θα ακούσω?

Έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου το τεύχος της Βαβυλωνία(αντιεξουσιαστική εφημερίδα) με όλα τα gay άρθρα που δημοσιεύθηκαν σε αυτήν πέρσι και μου δημιουργήθηκαν -αφού πρώτα με εξόργισαν αυτά που διάβασα- κάποιες απορίες. Παραθέτω το απόσπασμα από το κείμενο που διαβάστηκε από την Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας στα πλαίσια του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ- Ιούλιος 2008.

“Με εφαλτήριο τις δεκαετίες ακτιβισμού, τα pride, το γάμο, τα φεστιβάλ λεσβιακών, γκέι κ.α ταινιών, πιστεύουμε ότι μπορούμε να αρχίσουμε να αγγίζουμε σιγά σιγά, με μέθοδο, τους 'τσιμεντένιους στύλους ' της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή την οικογένεια και την εκκλησία. Πάντα ήταν στο προσκήνιο, βέβαια, αλλά η προσπάθεια θα μπορούσε να πάρει οργανωμένες μορφές, με γερό θεωρητικό υπόβαθρο κι εφαρμοσμένες τακτικές, έτσι ώστε οι θεσμοί αυτοί να αποδυναμωθούν από την καταστροφική τους επίδραση πάνω στο άτομο. Όσο ο κόσμος τους θέλει στη ζωή του- ακόμα και άνθρωποι από τους ριζοσπαστικούς κύκλους- και μιλάει με συγκίνηση για μάνα πατέρα, αδέρφια, ξαδέρφια και το σόι γενικότερα, όπως και για κάποιο θρησκευτικό πανηγύρι σε κάποιο νησί ή για θρησκευτικά οράματα, θαύματα και αμαρτίες, δύσκολα θα ξεθεμελιωθούν οι θεσμοί αυτοί.”

Χριστέ μου τι ακούω που θα έλεγε και η Ντένη Μαρκορά. Για την μάνα σου και τον πάτερα σου αν δεν σου έχουν φερθεί άσχημα μόνο με συγκίνηση και με σεβασμό θεωρώ ότι μπορεί να μιλήσει κάποιος. Καταστροφική η οικογένεια? Η οικογένεια είναι ο θεμέλιος λίθος της προσωπικότητας του ατόμου.

Θα συμφωνήσω στο ότι ο δεσμός της εκκλησίας κρατάει τη χώρα πίσω σε όλα και ότι το κράτος πρέπει οπωσδήποτε να διαχωριστεί από την εκκλησία και να φιμωθούν όλοι οι παπάδες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ώστε να σταματήσουν να ασκούν πολιτική και κοινώς να χώνουν τη μύτη τους εκεί που δεν τους αφορά.

Όσο για την οικογένεια, θέλω να ρωτήσω αυτούς που έγραψαν το κείμενο και αυτούς που συμφώνησαν με το κείμενο. Φύτρωσαν? Γιατί δεν ξέρω αν οι άνθρωποι φυτρώνουν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.

Και για να μην κατηγορηθώ ενδεχομένως, γιατί κάποιοι ίσως να μην έχουν νιώσει την οικογένεια με τη μορφή των γονιών και των αδφερφών, οι φίλοι αυτών τον ανθρώπων δεν είναι η οικογένεια τους? Ο σύντροφός τους δεν είναι η οικογένεια τους? Οι άνθρωποι που τους έχουν δώσει αγάπη δεν είναι η οικογένεια του? Οπότε δεν καταλαβαίνω τον λόγο που μιλάνε τόσο απαξιωτικά για την οικογένεια.

Η οικογένεια είναι μια λέξη, καθένας μπορεί να φτιάξει τη δική του οικογένεια όπως αυτός τη θέλει. Οπότε ο θεσμός της οικογένειας επιβάλλεται να μείνει σταθερός σε μια κοινωνία. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι ο νόμος για να επιτρέπει νόμιμα πλέον και στα ομόφυλα ζευγάρια να έχουν τα ίδια δικαιώματα.
Γιατί κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τη δική του οικογένεια όποια μορφή και να έχει αυτή.

Υ.Γ Όσοι θέλουν να διατυπώσουν τις απόψεις τους για τέτοια θέματα και για το μέρος μια ολόκληρης 'κοινότητας' ας φροντίσουν πρώτα να τις διατυπώσουν σωστά, ώστε να είναι σύμφωνα όλα τα μέλη, γιατί μόνο με την ομοφωνία και τη μαζικότητα θα μπορέσουν να πετύχουν και όχι με αδόκιμα κείμενα που έχουν συντάξει και έχουν δημοσιεύσει κάποια άτομα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου